Het begon allemaal in 2001 op MIT (Massachusetts Institute of Technology) met een collegereeks van de geestelijke fablab vader Neil Gershenfeld. Als onderdeel van de seminar ‘How to make almost everything’ zette hij het eerste fablab (fabrication laboratory) op met het idee studenten te laten experimenteren met nieuwe digitale apparatuur zoals 3D printers, programmeringstools en computer gestuurde freesmachines. Apparatuur die je zelf niet zo snel aanschaft, gezien de hoge kosten ervan. Het fablab concept, een openbaar lab voor digitale fabricage, bleek zo’n succes, dat het zich razendsnel verspreidde over de hele wereld. Vandaag de dag zijn er ongeveer 1000 fablabs, van Taiwan tot Ghana en van Nederland tot de Verenigde Staten. Daarnaast bestaan er nog talloze makerspaces die wel hetzelfde doel hebben als fablabs (technologie democratiseren) maar niet de naam dragen.

De afgelopen 10 jaar is het aantal coöperatieve maakplaatsen voor digitale en technologische fabricage flink toegenomen in stedelijke gebieden. Wat zijn maakplaatsen en welke rol kunnen ze vervullen in de smart city?

Lees het hele artikel in het Future City Magazine op pagina 48.
Vraag daarvoor eerst uw persoonlijke toegangscode aan, of vraag het hele magazine aan via deze knop:

Ontvang uw magazine
Klik hier voor meer artikelen uit het Future City Magazine.