Steden vormen het gedrag van mensen. We wonen, fietsen, slapen, werken, waar anderen dat voor ons hebben bedacht. Al eeuwen. Ruimtelijk plannen leggen dat gedrag vast. We bedenken wat we met de stad willen en bouwen dat. We begrenzen en zoneren wat er mag. Maar een omgevingsveiligheidsnorm betekent niet dat er altijd zoveel risico is als de norm toestaat.
Wat als dat wel kan? Door sensoren, kunnen we real-time weten hoe de stad erbij ligt. Hoe veilig het er is, hoe heel veel lawaai, hoeveel druk. En dat die trein met gevaarlijke lading op dit moment niet langs het industrieterrein mag rijden omdat daar net een machine wordt opgestart.
Met de juiste algoritmes is dat systeem bovendien te voorspellen. En wordt de machine later opgestart. De norm wordt actief.
Het omgevingsplan vraagt om kaders, niet om een blauwdruk. Stel dat we die kaders formuleren als algoritmes. En zo van de stad een zelfsturend systeem maken, dat die kaders niet overschrijdt, maar verder totaal flexibel is. Welkom in New Seahaven.

Jan-Willem Wesselink, teamlid Future City
Lees meer blogs over Future City