Door Richelle Raaphorst

Wat als we de onderdelen in een verkeersregelsysteem van tevoren instructies geven waar zij naar moeten handelen? Dan hoeven we alleen bij uitzonderlijke situaties op te treden. Je geeft van tevoren elk element in het netwerk regels waarnaar het moet handelen. In de informatica heet dit een regelgebaseerd systeem, wat veel wordt gebruikt in Artificial Intelligence (AI).

Expert op gebied van regelgebaseerde systemen is Silvie Spreeuwenberg, oprichter van LIBRT (Lab for Intelligent Business Rules Technology). Haar achtergrond is in AI en haar kennis benut ze met name voor het verbeteren van ‘fysieke’ netwerken, zoals het verkeersregelsysteem uit het tweede voorbeeld. Voor Rijkswaterstaat heeft ze een zelfregulerend systeem gemaakt (alles daarover is te lezen in haar paper Development of the rule based approach to traffic management by the Dutch road authorities). Het principe is heel simpel: een wegennetwerk bestaat uit verkeersregelinstallaties die in staat zijn met hun naastgelegen installaties te communiceren. Voldoet de status van een installatie niet aan de norm, dan geeft zij dit door aan haar buren, waarna de buren kijken of ze het op kunnen lossen. Bijvoorbeeld door een omleiding aan te geven. Het resultaat, dat is minder simpel. Alle onderdelen van het netwerk vormen een geheel van complex gedrag. Hoe uitgebreider het netwerk, hoe moeilijker te overzien.

In essentie neemt regelgestuurd werken gewoon het beslismodel van de mens over. Wat eerst een mannetje bij de computer deed, doet nu de computer zelf. De techniek hierachter is niet ingewikkeld. De grotere uitdagingen zitten in de ethische kwesties die erbij komen kijken.

Dit is een voorpublicatie uit het boek ‘Een slimme stad, zo doe je dat – Verbonden, flexibel en betekenisvol; maak de echte future city’, van de Future City Foundation. Wilt u meer lezen? Klik hier om het boek (gratis) te bestellen.